| Δελτίο Τύπου - 28/02/2019 |
| Φωτογραφικό Υλικό |
Καλησπέρα σας
Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία πριν τις εκλογές και η κινητικότητα στον χώρο της αυτοδιοίκησης είναι μεγάλη, συνεχώς οργανώνονται εκδηλώσεις, συζητήσεις και άλλες δραστηριότητες.
Γι΄αυτό θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Πάνο Σκουρλέτη και τον Γιάννη Ραγκούση που είναι μαζί μας σήμερα, ξέρω ότι είναι περιζήτητοι σε παρόμοιες εκδηλώσεις αφού και οι δύο έχουν διατελέσει υπουργοί εσωτερικών και οι δύο έχουν συνδέσει την θητεία τους και το όνομά τους με μεγάλες μεταρρυθμίσεις στον χώρο της Αυτοδιοίκησης, με τον Καλλικράτη ο Γιάννης Ραγκούσης και με τον Κλεισθένη ο Πάνος Σκουρλέτης, οπότε έχουν πολλά να μας πουν για το θέμα της σημερινής μας εκδήλωσης.
Φυσικά θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους εσάς, που είστε εδώ στην πρώτη επίσημη εκδήλωση της δημοτικής μας παράταξης. Η παράταξη μας είναι νέα, όμως τα μέλη της, η πλειοψηφία των μελών της έχει να επιδείξει μακροχρόνια συμμετοχή στο πολιτικό γίγνεσθαι, στα κινήματα πόλης και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Παρά τις προβλέψεις, διανύσαμε μία μεγάλη περίοδο χωρίς εκλογικές αναμετρήσεις. Κάπου διάβασα ότι ήταν η μεγαλύτερη στην μεταπολίτευση. Σε αυτή την συγκυρία μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές ιδιαίτερα επειδή θα γίνουν με νέο εκλογικό σύστημα, αυτό της απλής αναλογικής. Για πρώτη φορά η βούληση των πολιτών θα εκφραστεί αυστηρά αναλογικά στο συλλογικό αυτοδιοικητικό όργανο (δημοτικό ή περιφερειακό συμβούλιο). Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστούν και θα προκύψουν συνεργασίες είτε πριν είτε μετά τις εκλογές , είτε στην βάση προγραμματικών και ιδεολογικών συγκλίσεων, είτε σε μεμονωμένα κομβικά ζητήματα του Δήμου.
Κατά συνέπεια με την απλή αναλογική ισχυροποιείται ο ρόλος των δημοτικού συμβούλου, αλλά αυξάνονται και οι ευθύνες του. Γιατί πλέον οι δημοτικοί σύμβουλοι, ο καθένας και η κάθε μία χωριστά, θα πρέπει να παίρνουν σαφείς θέσεις πάνω σε όλα τα ζητήματα τοπικού ενδιαφέροντος. Δεν θα μπορεί κάποιος να κινείται σε θολά νερά, κρατώντας ισορροπίες με βάση μία μικροπολιτική αντίληψη.
Με αυτά τα δεδομένα είναι πολύ σημαντικό ποιοι και ποιες θα εκλεγούν ως εκπρόσωποι των πολιτών στο δημοτικό συμβούλιο. Η απλή αναλογική φέρνει ξανά την πολιτική στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και θα εξηγήσω τι εννοώ.
Αρκετά χρόνια τώρα, οι δημοτικές παρατάξεις (στο Γαλάτσι που ξέρω αλλά και αλλού,) οι περισσότερες -όχι όλες- ανήκουν σε δύο κατηγορίες:
Και μετά ακολουθούν οι μεταγραφές αυτοδιοικητικών στελεχών από άλλες παρατάξεις. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση βλέπουμε μετακινήσεις δημοτικών συμβούλων, που μεταφέρουν τους ψηφοφόρους τους από την μία παράταξη στην άλλη, με μόνο στόχο την προσωπική, πολιτική τους επιβίωση. Ο δε επικεφαλής συχνά κρατάει σχετικά θολή την πολιτική του ταυτότητα.
Όμως από την μία, ο μόνιμα καταγγελτικός λόγος, ο υπερεπαναστατικός βερμπαλισμός και η υπερβολική πολιτικοποίηση μπορεί να οδηγήσουν στο αντίθετο αποτέλεσμα. Από την άλλη, μία δεξιά αντίληψη της αυτονομίας των δημοτικών παρατάξεων, που οδηγεί τους πολίτες να ψηφίζουν αυτόν που είναι καλό παιδί, που είναι από το ίδιο χωριό ή τον συμμαθητή τους, εξορίζει το πολιτικό από τον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Φυσικά και οι προσωπικές σχέσεις και ο χαρακτήρας παίζουν τον ρόλο τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που υπάρχει εγγύτητα και επικοινωνία. (εμείς είμαστε καλά παιδιά, αλλά...) Οι δημοτικοί σύμβουλοι πρέπει να διαθέτουν εμπειρίες κοινωνικής δράσης, αξίες και ήθος, διάθεση προσφοράς, ενδιαφέρον για το κοινό καλό και να μπορούν να συμβάλλουν στην αναβάθμιση του θεσμού που καλούνται να υπηρετήσουν. Πρέπει όλα όσα γράφουμε στα προεκλογικά φυλλάδια να τα εννοούμε και να μπορούμε σε έναν μεγάλο βαθμό, να τα κάνουμε πράξη.
Η Απλή Αναλογική Πολιτικοποιεί Εκ Νέου τις Αυτοδιοικητικές Εκλογές
Στο δημοτικό συμβούλιο οι περισσότερες αποφάσεις που παίρνονται, είναι κατεξοχήν πολιτικές. Το να επιτρέπεις ή όχι να καταλάβουν όλο τον ελεύθερο χώρο στα πεζοδρόμια τα τραπεζοκαθίσματα είναι μία πολιτική απόφαση, το να παραχωρήσεις ή όχι την εκμετάλλευση δημόσιων χώρων σε ιδιώτες είναι μία πολιτική απόφαση, το να αποφασίσεις να κάνεις φαραωνικά έργα στο Δήμο ή να επιλέξεις με τα ίδια χρήματα να κάνεις πολλά μικρότερα έργα σε όλες τις γειτονιές για να εξασφαλίσεις περιβαλλοντική δικαιοσύνη, είναι μία βαθειά πολιτική απόφαση.
Θεωρώ ότι όλες και όλοι καταλαβαίνετε ότι όταν μιλάω για πολιτικοποίηση προφανώς δεν εννοώ κομματικοποίηση. Φυσικά οι δημοτικές παρατάξεις είναι κάτι πολύ ευρύτερο από τα κόμματα και φυσικά και διεκδικούν την αυτονομία τους, το ίδιο κάνει και η δική μας. Υπάρχουν όμως κάποια μέσα επικοινωνίας στο Γαλάτσι που επιμένουν να αναφέρονται στο Γαλάτσι από Κοινού, σαν την δημοτική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μας στηρίζει και πολλά μέλη της δημοτικής παράταξης είναι και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι όλα. Υπάρχουν πολλές και πολλοί που δεν ανήκουν ή έχουν αποχωρήσει από τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο και έχουν κάνει, κατά καιρούς, πολύ αυστηρή κριτική στην κυβέρνηση και στο κόμμα -συχνά δικαίως κατά την γνώμη μου. Αλλά αυτή η κριτική δεν χαρακτηρίζεται από εμπάθεια, ούτε από το σύνδρομο του απατημένου εραστή ή του ναρκισσισμού των μικρών διαφορών. Δεν είναι στείρα και αρνητική αλλά κινείται σε μία εποικοδομητική κατεύθυνση.
Συνεργασίες
Πριν μιλήσουμε για τις συνεργασίες με άλλες συλλογικότητες να σημειώσουμε ότι σαν παράταξη επιθυμούμε πρώτα απ' όλα συνεργασία με πρόσωπα, δηλαδή τους κατοίκους του Γαλατσίου. Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η συνεργασία και η επικοινωνία με νέους ανθρώπους. Οι νέοι με την ενασχόλησή τους με τα κοινά δημιουργούν το κοινωνικό τους κεφάλαιο ή το εμπλουτίζουν, ενώ συνεισφέρουν με την φρεσκάδα της νεανικής τους αντίληψης στα δημοτικά πράγματα. Είναι σημαντικό να ακούσουμε τις προτάσεις τους και κατά το δυνατόν να τις ικανοποιήσουμε. Θέλουμε τα παιδιά μας να περνούν περισσότερο χρόνο στην πόλη και στην γειτονιά. Αυτό ευνοεί την διαγενεακή επικοινωνία, ενώ παράλληλα δημιουργεί μία αίσθηση του ανήκειν με βάση τον χώρο και ενισχύει τις παρέες και την κοινότητα.
Από πλευράς δήμου μπορεί να γίνουν ενέργειες ώστε να εμπλέξουν μελλοντικά τους νέους στην τοπική διακυβέρνηση. Όπως υπάρχει η Βουλή των εφήβων θα μπορούσε σε κάθε περιοχή να υπάρχει και το δημοτικό συμβούλιο των εφήβων. Είναι σίγουρο ότι τα παιδιά έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να γίνουν δημοτικοί σύμβουλοι απ’ ότι βουλευτές.
Αυτό που λείπει από τους νέους, η εμπειρία, περισσεύει από τους συνταξιούχους. Και από αυτή την εμπειρία και τον ελεύθερο χρόνο τους μπορεί να ωφεληθεί σε μεγάλο βαθμό μία δημοτική παράταξη, αλλά και ένα δημοτικό συμβούλιο. Οι συνταξιούχοι γνωρίζουν και περπατούν όλη την πόλη σπιθαμή προς σπιθαμή και αν δεν μπορούν να την περπατήσουν, ξέρουν να καταγράψουν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με κινητικά προβλήματα.
Τέλος θέλουμε να συνεργαστούμε με όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες. Η συμμετοχή των γυναικών στα δημοτικά ή τα περιφερειακά συμβούλια μπορεί να φέρει την αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του τοπικού κράτους. Ο Καλλικράτης όριζε ότι τουλάχιστον το 1/3 του αριθμού των υποψηφίων δημοτικών ή περιφερειακών συμβούλων πρέπει να είναι γυναίκες, ενώ ο Κλεισθένης αυξάνει αυτό το ποσοστό σε τουλάχιστον 40% από κάθε φύλο.
Παρόλα αυτά το γυναικείο φύλο στην Ελλάδα έχει ανεπαρκή εκπροσώπηση στην αυτοδιοίκηση, ιδιαίτερα όσο ανεβαίνουμε την σκάλα της ιεραρχίας. Η γυναίκα καλείται να επιτελέσει πολλούς ρόλους και σχεδόν πάντα δίνει προτεραιότητα στην οικογένειά της, δηλαδή στο μεγάλωμα των παιδιών και στην φροντίδα όσων έχουν την ανάγκη της. Επειδή ακριβώς ξέρει να προσφέρει και να φροντίζει, πρέπει να παρακινείται στο να ασχοληθεί με τις δημόσιες υποθέσεις. Η τοπική αυτοδιοίκηση αποτελεί το πιο πρόσφορο έδαφος για την ενθάρρυνση των γυναικών να συμμετέχουν στα κοινά και στην πόλη τους, για να λύσουν προβλήματα που συνδέονται με την καθημερινότητά τους.
Υπάρχει ένας ενδιάμεσος χώρος μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου (οι λαϊκές αγορές, τα σούπερ μάρκετ, οι πλατείες, τα παγκάκια έξω από τα σχολεία) στον οποίο κυκλοφορούν βασικά γυναίκες και αυτός ο χώρος έχει άμεση σχέση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Δεν τα αναφέρω αυτά επειδή είναι πολιτικώς ορθά, τα λέω επειδή με αφορούν κι εμένα, όπως και τόσες γυναίκες προσωπικά. Για παράδειγμα, όταν η κόρη μου ήταν μικρή, δεν μπορούσα να συμμετέχω σε πολιτικές διεργασίες στον βαθμό που συνήθιζα. Δεν μπορούσα να πηγαίνω σε όλες τις πορείες και τις κινητοποιήσεις που με ενδιέφεραν, δεν μπορούσα να είμαι μέλος στο ΔΣ του συνδικαλιστικού μου σωματείου, στην Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας, όπως έκανα μέχρι τότε.
Τότε όμως ήταν η περίοδος που γνώρισα καλύτερα την πόλη μου, έμαθα όλα τα πάρκα και τις παιδικές χαρές (που μερικές θα έπρεπε να λέγονται παιδικές λύπες), είδα σε ποια πεζοδρόμια δεν μπορείς να κινηθείς με καροτσάκι, σε ποιους δρόμους και σε ποια σημεία ένα μικρό παιδί μπορεί να κινδυνεύσει, γνώρισα τα προβλήματα των παιδικών σταθμών και τις ελλείψεις των σχολικών κτιρίων.
Επίσης συμμετείχα στο γονεϊκό κίνημα. Ήμουν πρόεδρος στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Δημοτικού Σχολείου Γαλατσίου για πέντε χρόνια κι εκεί γνώρισα ανθρώπους, άντρες και γυναίκες -κυρίως όμως γυναίκες- που πρόσφεραν χρόνο, δουλειά και ιδέες με ένα απόλυτα ανιδιοτελή τρόπο. Αυτοί οι άνθρωποι είναι χρήσιμοι, για να μην πω πολύτιμοι για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και με τέτοιους ανθρώπους, θα θέλαμε να συνεργαστούμε.
Στα πλαίσια μιας αντιπολιτευτικής διάθεσης προς την παράταξη μας και σ’ εμένα προσωπικά, διάβασα ότι την διαδικασία διερεύνησης συνεργασιών που έκανε η παράταξη, την περιέγραψαν σαν “αναζήτηση γαμπρού” ενώ εγώ παρουσιάζομαι όχι ως υποψήφια δήμαρχος, αλλά ως “υποψήφια νύφη”. Δεν ξέρω πόσο υψηλό θεωρείται ένα τέτοιο επίπεδο αντιπαράθεσης, αναρωτιέμαι όμως αν θα υπήρχαν αντίστοιχα σχόλια σε περίπτωση που ο επικεφαλής ήταν άντρας.
Με την ευκαιρία να αναφέρω και κάτι άλλο που κυκλοφορεί και μου προσάπτουν “πολιτικά”: ότι δεν έχω καμιά σχέση με το Γαλάτσι.
Έχω γεννηθεί και ζω συνεχώς στο Γαλάτσι, στο ίδιο σπίτι στα Καραγιαννέικα -εκτός από την περίοδο των σπουδών μου στην Θεσσαλονίκη- έχω τελειώσει δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο σε σχολεία του Γαλατσίου, ήμουν μέλος της ΑΕ Γαλατσίου και έχω δουλέψει σχεδόν 20 χρόνια στο 1ο και στο 2ο ΕΠΑΛ Γαλατσίου στην Γκράβα. Δεν ξέρω πόσο μεγαλύτερη εμπλοκή με το Γαλάτσι θα έπρεπε να έχω, για να μπορώ να ασχοληθώ με τα θέματα της πόλης. Βέβαια τα τελευταία δύο χρόνια πρέπει να ομολογήσω ότι δεν εργάζομαι στο Γαλάτσι, αλλά στην Καλλιθέα. Εκεί είμαι Γενική Διευθύντρια της Σιβιτανιδείου Δημόσιας Σχολής Τεχνών και Επαγγελμάτων, ενός ΝΠΔΔ με 250 εργαζόμενους και προϋπολογισμό 10 εκατομμυρίων ευρώ (το 1/3 του Δήμου).
Φυσικά και εκεί, με σκληρή δουλειά έπρεπε να αποδείξω ότι μπορώ να τα καταφέρω εξίσου καλά με έναν άντρα. Νομίζω ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, που πρέπει να απαλλαγούμε από στερεότυπα για το μοντέλο της διοίκησης.
Και ξαναγυρίζω στο θέμα των συνεργασιών:
Είπαμε ότι μας ενδιαφέρουν οι συνεργασίες και με πρόσωπα και με συλλογικότητες, όχι μόνο γιατί είναι μία αναγκαιότητα που επιβάλλει η απλή αναλογική, αλλά γιατί οι συνεργασίες μας βοηθούν να είναι οι προτάσεις μας όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένες, μας βοηθούν να εμπλουτίσουμε το πρόγραμμά μας, τις ιδέες μας, τις επεξεργασίες μας και την αποτελεσματικότητά μας.
Έτσι, συνεργαζόμαστε με τους Οικολόγους Πράσινους και είμαστε πολύ χαρούμενοι που το καταφέραμε στο Γαλάτσι. Οι πόλεις που ζούμε σχεδιάστηκαν και αναπτύχθηκαν άναρχα, χωρίς καμία πρόβλεψη για εξοικονόμηση ενέργειας και πόρων. Η συνεργασία με τους Οικολόγους Πράσινους μας βοηθάει να προσθέσουμε τεχνογνωσία και ιδέες σε θέματα σημαντικά που μας απασχολούν, όπως η προώθηση της κυκλικής/πράσινης οικονομίας, της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, της κοινωνικής και πράσινης καινοτομίας, της προστασίας του περιβάλλοντος, της προστασίας του κλίματος, της ενεργειακής μετάβασης και των ενεργειακών κοινοτήτων.
Παράλληλα, έχουμε έρθει σε επαφή και με αρκετά έμπειρα αυτοδιοικητικά στελέχη της πόλης και αυτός ο διάλογος συνεχίζεται.
Η Παράταξή μας
Όταν προηγούμενα στην ομιλία μου αναφέρθηκα στην κατηγοριοποίηση των δημοτικών παρατάξεων, καταλάβατε ότι δεν τοποθετώ την δικιά μας δημοτική παράταξη σε καμία από τις δύο κατηγορίες. Ο δικός μας πολιτικός χώρος μάλλον πέρασε από το εφηβικό στάδιο της καταγραφής και της διεκδίκησης μίας ιδεολογικής καθαρότητας. Τώρα όμως έχει πλέον ενηλικιωθεί (και ίσως κάπως βίαια και επώδυνα) αλλά έχει αποδείξει ότι έχει τις δυνατότητες, τις ικανότητες και την επάρκεια να ασκήσει διακυβέρνηση, ακόμη κάτω και από πολύ δύσκολες συνθήκες. Πόσο μάλλον στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που υπάρχουν μεγαλύτεροι βαθμοί ελευθερίας και περισσότερη δημοκρατία. Θέλει και προσπαθεί να συνδυάσει το οραματικό με το ρεαλιστικό και το καθημερινό.
Σε σχέση με την προβολή της παράταξης πρέπει να ομολογήσουμε ότι τα κάνουμε όλα χειροποίητα και εκ των ενόντων. Δεν διαθέτουμε επικοινωνιολόγους, λέμε όχι στις διαλεκτικές των τεχνικών της εξουσίας, όχι μόνο γιατί κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία -είναι αλήθεια ότι δεν έχουμε τέτοιες δυνατότητες.
Είναι όμως και μία συνειδητή επιλογή. Δεν μπορείς να θέλεις να κινητοποιήσεις όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο να συμμετέχει κι εσύ να το αντιμετωπίζεις επαγγελματικά. Οι ιδέες, ή τα πρόσωπα δεν είναι ένα προϊόν που πρέπει να πουλήσεις και δεν αντιμετωπίζουμε τους κατοίκους του Γαλατσίου σαν καταναλωτές. Είμαστε όλοι παραγωγοί, παραγωγοί προτάσεων και εμπειριών. Η παράταξη στηρίζεται στην εθελοντική προσφορά και τον ελεύθερο χρόνο των μελών της. Λειτουργεί δημοκρατικά, με ένα τρόπο παραδοσιακά πολιτικό, δηλαδή με γενικές συνελεύσεις και εκλεγμένα όργανα. Μέσα από το παραδοσιακό όμως προκύπτει και το καινοτόμο στις ιδέες και τις προτάσεις. Όταν όλοι συνεισφέρουν στην συζήτηση ή στο πρόγραμμα, η σύνθεση που προκύπτει είναι συνήθως πολύ ενδιαφέρουσα.
Είμαστε μία παράταξη με χαρακτηριστικά ριζοσπαστικά, δημοκρατικά, οικολογικά και αντιφασιστικά. Οι υποψήφιοι και οι υποψήφιες μας συμμετέχουν στην βάση κοινών στόχων, αλλά και ενός «συμβολαίου πολιτικής και ηθικής εντιμότητας».
Σας καλούμε όλους και όλες να συναντηθούμε, να συζητήσουμε, να δουλέψουμε ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ για ένα καλύτερο Γαλάτσι.
Ευχαριστώ πολύ
Ράνια Καλαντζή
| Φωτογραφικό Υλικό |
Καλησπέρα σαςΒρισκόμαστε στην τελική ευθεία πριν τις εκλογές και η κινητικότητα στον χώρο της αυτοδιοίκησης είναι μεγάλη, συνεχώς οργανώνονται εκδηλώσεις, συζητήσεις και άλλες δραστηριότητες.
Γι΄αυτό θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Πάνο Σκουρλέτη και τον Γιάννη Ραγκούση που είναι μαζί μας σήμερα, ξέρω ότι είναι περιζήτητοι σε παρόμοιες εκδηλώσεις αφού και οι δύο έχουν διατελέσει υπουργοί εσωτερικών και οι δύο έχουν συνδέσει την θητεία τους και το όνομά τους με μεγάλες μεταρρυθμίσεις στον χώρο της Αυτοδιοίκησης, με τον Καλλικράτη ο Γιάννης Ραγκούσης και με τον Κλεισθένη ο Πάνος Σκουρλέτης, οπότε έχουν πολλά να μας πουν για το θέμα της σημερινής μας εκδήλωσης.
Φυσικά θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους εσάς, που είστε εδώ στην πρώτη επίσημη εκδήλωση της δημοτικής μας παράταξης. Η παράταξη μας είναι νέα, όμως τα μέλη της, η πλειοψηφία των μελών της έχει να επιδείξει μακροχρόνια συμμετοχή στο πολιτικό γίγνεσθαι, στα κινήματα πόλης και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.Παρά τις προβλέψεις, διανύσαμε μία μεγάλη περίοδο χωρίς εκλογικές αναμετρήσεις. Κάπου διάβασα ότι ήταν η μεγαλύτερη στην μεταπολίτευση. Σε αυτή την συγκυρία μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές ιδιαίτερα επειδή θα γίνουν με νέο εκλογικό σύστημα, αυτό της απλής αναλογικής. Για πρώτη φορά η βούληση των πολιτών θα εκφραστεί αυστηρά αναλογικά στο συλλογικό αυτοδιοικητικό όργανο (δημοτικό ή περιφερειακό συμβούλιο). Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστούν και θα προκύψουν συνεργασίες είτε πριν είτε μετά τις εκλογές , είτε στην βάση προγραμματικών και ιδεολογικών συγκλίσεων, είτε σε μεμονωμένα κομβικά ζητήματα του Δήμου.
Κατά συνέπεια με την απλή αναλογική ισχυροποιείται ο ρόλος των δημοτικού συμβούλου, αλλά αυξάνονται και οι ευθύνες του. Γιατί πλέον οι δημοτικοί σύμβουλοι, ο καθένας και η κάθε μία χωριστά, θα πρέπει να παίρνουν σαφείς θέσεις πάνω σε όλα τα ζητήματα τοπικού ενδιαφέροντος. Δεν θα μπορεί κάποιος να κινείται σε θολά νερά, κρατώντας ισορροπίες με βάση μία μικροπολιτική αντίληψη.
Με αυτά τα δεδομένα είναι πολύ σημαντικό ποιοι και ποιες θα εκλεγούν ως εκπρόσωποι των πολιτών στο δημοτικό συμβούλιο. Η απλή αναλογική φέρνει ξανά την πολιτική στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και θα εξηγήσω τι εννοώ.
Αρκετά χρόνια τώρα, οι δημοτικές παρατάξεις (στο Γαλάτσι που ξέρω αλλά και αλλού,) οι περισσότερες -όχι όλες- ανήκουν σε δύο κατηγορίες:
- Από την μία υπάρχουν παρατάξεις που κατεβαίνουν στις δημοτικές εκλογές περισσότερο για να καταγραφεί η εμβέλεια του ιδεολογικοπολιτικού τους χώρου και με αφορμή τα δημοτικά μιλούν κατά βάση για τα κεντρικά πολιτικά ζητήματα. Φυσικά αναφέρονται στα τοπικά προβλήματα, αλλά μοιάζει να υπάρχει από πίσω μία χιλιαστική αντίληψη, ότι ουσιαστικά όλα θα λυθούν όταν πέσει ο καπιταλισμός.
- Η άλλη κατηγορία περιλαμβάνει παρατάξεις που αποτελούνται ουσιαστικά από τον επικεφαλής και πίσω του συγκροτείται ένα ψηφοδέλτιο, συχνά ευκαιριακό, όπου το κριτήριο είναι πόσους σταυρούς μπορεί να φέρει κάποιος στην παράταξη και όχι αν ενδιαφέρεται και μπορεί να προσφέρει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Έτσι προτιμώνται άτομα με μεγάλο οικογενειακό και φιλικό κύκλο, ανεξαρτήτως δυνατοτήτων.
Όμως από την μία, ο μόνιμα καταγγελτικός λόγος, ο υπερεπαναστατικός βερμπαλισμός και η υπερβολική πολιτικοποίηση μπορεί να οδηγήσουν στο αντίθετο αποτέλεσμα. Από την άλλη, μία δεξιά αντίληψη της αυτονομίας των δημοτικών παρατάξεων, που οδηγεί τους πολίτες να ψηφίζουν αυτόν που είναι καλό παιδί, που είναι από το ίδιο χωριό ή τον συμμαθητή τους, εξορίζει το πολιτικό από τον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Φυσικά και οι προσωπικές σχέσεις και ο χαρακτήρας παίζουν τον ρόλο τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που υπάρχει εγγύτητα και επικοινωνία. (εμείς είμαστε καλά παιδιά, αλλά...) Οι δημοτικοί σύμβουλοι πρέπει να διαθέτουν εμπειρίες κοινωνικής δράσης, αξίες και ήθος, διάθεση προσφοράς, ενδιαφέρον για το κοινό καλό και να μπορούν να συμβάλλουν στην αναβάθμιση του θεσμού που καλούνται να υπηρετήσουν. Πρέπει όλα όσα γράφουμε στα προεκλογικά φυλλάδια να τα εννοούμε και να μπορούμε σε έναν μεγάλο βαθμό, να τα κάνουμε πράξη.
Η Απλή Αναλογική Πολιτικοποιεί Εκ Νέου τις Αυτοδιοικητικές Εκλογές
Στο δημοτικό συμβούλιο οι περισσότερες αποφάσεις που παίρνονται, είναι κατεξοχήν πολιτικές. Το να επιτρέπεις ή όχι να καταλάβουν όλο τον ελεύθερο χώρο στα πεζοδρόμια τα τραπεζοκαθίσματα είναι μία πολιτική απόφαση, το να παραχωρήσεις ή όχι την εκμετάλλευση δημόσιων χώρων σε ιδιώτες είναι μία πολιτική απόφαση, το να αποφασίσεις να κάνεις φαραωνικά έργα στο Δήμο ή να επιλέξεις με τα ίδια χρήματα να κάνεις πολλά μικρότερα έργα σε όλες τις γειτονιές για να εξασφαλίσεις περιβαλλοντική δικαιοσύνη, είναι μία βαθειά πολιτική απόφαση.
Θεωρώ ότι όλες και όλοι καταλαβαίνετε ότι όταν μιλάω για πολιτικοποίηση προφανώς δεν εννοώ κομματικοποίηση. Φυσικά οι δημοτικές παρατάξεις είναι κάτι πολύ ευρύτερο από τα κόμματα και φυσικά και διεκδικούν την αυτονομία τους, το ίδιο κάνει και η δική μας. Υπάρχουν όμως κάποια μέσα επικοινωνίας στο Γαλάτσι που επιμένουν να αναφέρονται στο Γαλάτσι από Κοινού, σαν την δημοτική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μας στηρίζει και πολλά μέλη της δημοτικής παράταξης είναι και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι όλα. Υπάρχουν πολλές και πολλοί που δεν ανήκουν ή έχουν αποχωρήσει από τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο και έχουν κάνει, κατά καιρούς, πολύ αυστηρή κριτική στην κυβέρνηση και στο κόμμα -συχνά δικαίως κατά την γνώμη μου. Αλλά αυτή η κριτική δεν χαρακτηρίζεται από εμπάθεια, ούτε από το σύνδρομο του απατημένου εραστή ή του ναρκισσισμού των μικρών διαφορών. Δεν είναι στείρα και αρνητική αλλά κινείται σε μία εποικοδομητική κατεύθυνση.
Συνεργασίες
Πριν μιλήσουμε για τις συνεργασίες με άλλες συλλογικότητες να σημειώσουμε ότι σαν παράταξη επιθυμούμε πρώτα απ' όλα συνεργασία με πρόσωπα, δηλαδή τους κατοίκους του Γαλατσίου. Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η συνεργασία και η επικοινωνία με νέους ανθρώπους. Οι νέοι με την ενασχόλησή τους με τα κοινά δημιουργούν το κοινωνικό τους κεφάλαιο ή το εμπλουτίζουν, ενώ συνεισφέρουν με την φρεσκάδα της νεανικής τους αντίληψης στα δημοτικά πράγματα. Είναι σημαντικό να ακούσουμε τις προτάσεις τους και κατά το δυνατόν να τις ικανοποιήσουμε. Θέλουμε τα παιδιά μας να περνούν περισσότερο χρόνο στην πόλη και στην γειτονιά. Αυτό ευνοεί την διαγενεακή επικοινωνία, ενώ παράλληλα δημιουργεί μία αίσθηση του ανήκειν με βάση τον χώρο και ενισχύει τις παρέες και την κοινότητα.
Από πλευράς δήμου μπορεί να γίνουν ενέργειες ώστε να εμπλέξουν μελλοντικά τους νέους στην τοπική διακυβέρνηση. Όπως υπάρχει η Βουλή των εφήβων θα μπορούσε σε κάθε περιοχή να υπάρχει και το δημοτικό συμβούλιο των εφήβων. Είναι σίγουρο ότι τα παιδιά έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να γίνουν δημοτικοί σύμβουλοι απ’ ότι βουλευτές.
Αυτό που λείπει από τους νέους, η εμπειρία, περισσεύει από τους συνταξιούχους. Και από αυτή την εμπειρία και τον ελεύθερο χρόνο τους μπορεί να ωφεληθεί σε μεγάλο βαθμό μία δημοτική παράταξη, αλλά και ένα δημοτικό συμβούλιο. Οι συνταξιούχοι γνωρίζουν και περπατούν όλη την πόλη σπιθαμή προς σπιθαμή και αν δεν μπορούν να την περπατήσουν, ξέρουν να καταγράψουν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με κινητικά προβλήματα.
Τέλος θέλουμε να συνεργαστούμε με όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες. Η συμμετοχή των γυναικών στα δημοτικά ή τα περιφερειακά συμβούλια μπορεί να φέρει την αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του τοπικού κράτους. Ο Καλλικράτης όριζε ότι τουλάχιστον το 1/3 του αριθμού των υποψηφίων δημοτικών ή περιφερειακών συμβούλων πρέπει να είναι γυναίκες, ενώ ο Κλεισθένης αυξάνει αυτό το ποσοστό σε τουλάχιστον 40% από κάθε φύλο.Παρόλα αυτά το γυναικείο φύλο στην Ελλάδα έχει ανεπαρκή εκπροσώπηση στην αυτοδιοίκηση, ιδιαίτερα όσο ανεβαίνουμε την σκάλα της ιεραρχίας. Η γυναίκα καλείται να επιτελέσει πολλούς ρόλους και σχεδόν πάντα δίνει προτεραιότητα στην οικογένειά της, δηλαδή στο μεγάλωμα των παιδιών και στην φροντίδα όσων έχουν την ανάγκη της. Επειδή ακριβώς ξέρει να προσφέρει και να φροντίζει, πρέπει να παρακινείται στο να ασχοληθεί με τις δημόσιες υποθέσεις. Η τοπική αυτοδιοίκηση αποτελεί το πιο πρόσφορο έδαφος για την ενθάρρυνση των γυναικών να συμμετέχουν στα κοινά και στην πόλη τους, για να λύσουν προβλήματα που συνδέονται με την καθημερινότητά τους.
Υπάρχει ένας ενδιάμεσος χώρος μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου (οι λαϊκές αγορές, τα σούπερ μάρκετ, οι πλατείες, τα παγκάκια έξω από τα σχολεία) στον οποίο κυκλοφορούν βασικά γυναίκες και αυτός ο χώρος έχει άμεση σχέση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Δεν τα αναφέρω αυτά επειδή είναι πολιτικώς ορθά, τα λέω επειδή με αφορούν κι εμένα, όπως και τόσες γυναίκες προσωπικά. Για παράδειγμα, όταν η κόρη μου ήταν μικρή, δεν μπορούσα να συμμετέχω σε πολιτικές διεργασίες στον βαθμό που συνήθιζα. Δεν μπορούσα να πηγαίνω σε όλες τις πορείες και τις κινητοποιήσεις που με ενδιέφεραν, δεν μπορούσα να είμαι μέλος στο ΔΣ του συνδικαλιστικού μου σωματείου, στην Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας, όπως έκανα μέχρι τότε.
Τότε όμως ήταν η περίοδος που γνώρισα καλύτερα την πόλη μου, έμαθα όλα τα πάρκα και τις παιδικές χαρές (που μερικές θα έπρεπε να λέγονται παιδικές λύπες), είδα σε ποια πεζοδρόμια δεν μπορείς να κινηθείς με καροτσάκι, σε ποιους δρόμους και σε ποια σημεία ένα μικρό παιδί μπορεί να κινδυνεύσει, γνώρισα τα προβλήματα των παιδικών σταθμών και τις ελλείψεις των σχολικών κτιρίων.
Επίσης συμμετείχα στο γονεϊκό κίνημα. Ήμουν πρόεδρος στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Δημοτικού Σχολείου Γαλατσίου για πέντε χρόνια κι εκεί γνώρισα ανθρώπους, άντρες και γυναίκες -κυρίως όμως γυναίκες- που πρόσφεραν χρόνο, δουλειά και ιδέες με ένα απόλυτα ανιδιοτελή τρόπο. Αυτοί οι άνθρωποι είναι χρήσιμοι, για να μην πω πολύτιμοι για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και με τέτοιους ανθρώπους, θα θέλαμε να συνεργαστούμε.
Στα πλαίσια μιας αντιπολιτευτικής διάθεσης προς την παράταξη μας και σ’ εμένα προσωπικά, διάβασα ότι την διαδικασία διερεύνησης συνεργασιών που έκανε η παράταξη, την περιέγραψαν σαν “αναζήτηση γαμπρού” ενώ εγώ παρουσιάζομαι όχι ως υποψήφια δήμαρχος, αλλά ως “υποψήφια νύφη”. Δεν ξέρω πόσο υψηλό θεωρείται ένα τέτοιο επίπεδο αντιπαράθεσης, αναρωτιέμαι όμως αν θα υπήρχαν αντίστοιχα σχόλια σε περίπτωση που ο επικεφαλής ήταν άντρας.
Με την ευκαιρία να αναφέρω και κάτι άλλο που κυκλοφορεί και μου προσάπτουν “πολιτικά”: ότι δεν έχω καμιά σχέση με το Γαλάτσι.
Έχω γεννηθεί και ζω συνεχώς στο Γαλάτσι, στο ίδιο σπίτι στα Καραγιαννέικα -εκτός από την περίοδο των σπουδών μου στην Θεσσαλονίκη- έχω τελειώσει δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο σε σχολεία του Γαλατσίου, ήμουν μέλος της ΑΕ Γαλατσίου και έχω δουλέψει σχεδόν 20 χρόνια στο 1ο και στο 2ο ΕΠΑΛ Γαλατσίου στην Γκράβα. Δεν ξέρω πόσο μεγαλύτερη εμπλοκή με το Γαλάτσι θα έπρεπε να έχω, για να μπορώ να ασχοληθώ με τα θέματα της πόλης. Βέβαια τα τελευταία δύο χρόνια πρέπει να ομολογήσω ότι δεν εργάζομαι στο Γαλάτσι, αλλά στην Καλλιθέα. Εκεί είμαι Γενική Διευθύντρια της Σιβιτανιδείου Δημόσιας Σχολής Τεχνών και Επαγγελμάτων, ενός ΝΠΔΔ με 250 εργαζόμενους και προϋπολογισμό 10 εκατομμυρίων ευρώ (το 1/3 του Δήμου).
Φυσικά και εκεί, με σκληρή δουλειά έπρεπε να αποδείξω ότι μπορώ να τα καταφέρω εξίσου καλά με έναν άντρα. Νομίζω ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, που πρέπει να απαλλαγούμε από στερεότυπα για το μοντέλο της διοίκησης.
Και ξαναγυρίζω στο θέμα των συνεργασιών:
Είπαμε ότι μας ενδιαφέρουν οι συνεργασίες και με πρόσωπα και με συλλογικότητες, όχι μόνο γιατί είναι μία αναγκαιότητα που επιβάλλει η απλή αναλογική, αλλά γιατί οι συνεργασίες μας βοηθούν να είναι οι προτάσεις μας όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένες, μας βοηθούν να εμπλουτίσουμε το πρόγραμμά μας, τις ιδέες μας, τις επεξεργασίες μας και την αποτελεσματικότητά μας.
Παράλληλα, έχουμε έρθει σε επαφή και με αρκετά έμπειρα αυτοδιοικητικά στελέχη της πόλης και αυτός ο διάλογος συνεχίζεται.
Η Παράταξή μας
Όταν προηγούμενα στην ομιλία μου αναφέρθηκα στην κατηγοριοποίηση των δημοτικών παρατάξεων, καταλάβατε ότι δεν τοποθετώ την δικιά μας δημοτική παράταξη σε καμία από τις δύο κατηγορίες. Ο δικός μας πολιτικός χώρος μάλλον πέρασε από το εφηβικό στάδιο της καταγραφής και της διεκδίκησης μίας ιδεολογικής καθαρότητας. Τώρα όμως έχει πλέον ενηλικιωθεί (και ίσως κάπως βίαια και επώδυνα) αλλά έχει αποδείξει ότι έχει τις δυνατότητες, τις ικανότητες και την επάρκεια να ασκήσει διακυβέρνηση, ακόμη κάτω και από πολύ δύσκολες συνθήκες. Πόσο μάλλον στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που υπάρχουν μεγαλύτεροι βαθμοί ελευθερίας και περισσότερη δημοκρατία. Θέλει και προσπαθεί να συνδυάσει το οραματικό με το ρεαλιστικό και το καθημερινό.
Σε σχέση με την προβολή της παράταξης πρέπει να ομολογήσουμε ότι τα κάνουμε όλα χειροποίητα και εκ των ενόντων. Δεν διαθέτουμε επικοινωνιολόγους, λέμε όχι στις διαλεκτικές των τεχνικών της εξουσίας, όχι μόνο γιατί κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία -είναι αλήθεια ότι δεν έχουμε τέτοιες δυνατότητες.
Είναι όμως και μία συνειδητή επιλογή. Δεν μπορείς να θέλεις να κινητοποιήσεις όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο να συμμετέχει κι εσύ να το αντιμετωπίζεις επαγγελματικά. Οι ιδέες, ή τα πρόσωπα δεν είναι ένα προϊόν που πρέπει να πουλήσεις και δεν αντιμετωπίζουμε τους κατοίκους του Γαλατσίου σαν καταναλωτές. Είμαστε όλοι παραγωγοί, παραγωγοί προτάσεων και εμπειριών. Η παράταξη στηρίζεται στην εθελοντική προσφορά και τον ελεύθερο χρόνο των μελών της. Λειτουργεί δημοκρατικά, με ένα τρόπο παραδοσιακά πολιτικό, δηλαδή με γενικές συνελεύσεις και εκλεγμένα όργανα. Μέσα από το παραδοσιακό όμως προκύπτει και το καινοτόμο στις ιδέες και τις προτάσεις. Όταν όλοι συνεισφέρουν στην συζήτηση ή στο πρόγραμμα, η σύνθεση που προκύπτει είναι συνήθως πολύ ενδιαφέρουσα.
Είμαστε μία παράταξη με χαρακτηριστικά ριζοσπαστικά, δημοκρατικά, οικολογικά και αντιφασιστικά. Οι υποψήφιοι και οι υποψήφιες μας συμμετέχουν στην βάση κοινών στόχων, αλλά και ενός «συμβολαίου πολιτικής και ηθικής εντιμότητας».
Σας καλούμε όλους και όλες να συναντηθούμε, να συζητήσουμε, να δουλέψουμε ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ για ένα καλύτερο Γαλάτσι.
Ευχαριστώ πολύ
Ράνια Καλαντζή